Klasyczne powieści w komiksowym wydaniu pojawiają się w kolejnych adaptacjach i odsłonach na rynku wydawniczym. Co sprawia, że te wersje są bardziej lub mniej udane? 

Trzej Muszkieterowie to obszerna powieść Dumasa zamknięta w dość cienkim zeszycie. Należy postawić sobie pytanie: czy sam komiks będzie zrozumiały dla czytelnika, który z wielu względów mógł nie sięgnąć po powieść? Muszę przyznać, że miałam kłopot, by pogodzić tempo opowiadanej tutaj historii z właściwym połączeniem wątków i zrozumieniem ciągu przyczynowo-skutkowego. 

W tym komiksie brakuje mi wstępu lub końcowego indeksu z krótkim objaśnieniem, kim jest dana postać oraz wyjaśnienia kontekstu historycznego, w jakim osadzeni są Trzej Muszkieterowie. To, czego nie zawarto na rysunkach i w polach dialogowych, mogłoby się w takim dodatku znaleźć. Gdy tego brakuje, czytelnik zostaje zupełnie sam wśród skrótów i uproszczeń. W powieści dzięki środkom wyrazu jest w stanie sobie poradzić. Tutaj, przy braku znajomości oryginału bywa momentami naprawdę trudno.

Przedstawianie klasyków literatury w komiksach to aktualny trend na rynku wydawniczym. Zastanawia, czy mają być uzupełnieniem dla miłośnika oryginalnego tekstu kultury czy też przystępniejszą aranżacją na przykład dla młodszego odbiorcy. Jeżeli to drugie, to należy zadbać o odpowiednią bazę objaśnień tego, czego zabraknie, gdy dane z tekstu zamienią się w rysunki i dialogi.

Reasumując, Trzej Muszkieterowie to propozycja poprawna komiksowo, jednak pewne braki mogą utrudnić odbiór historii, która została zaadaptowana na wersję graficzną. Klasyki w rysunkowym wydaniu to bardzo ciekawy i pozwalający na zdobycie nowych odbiorców trend, lecz trzeba w nim zadbać szczególnie o czytelnika, by nie musiał posiłkować się innym nośnikiem w celu zrozumienia lektury.

Za komiks dziękuję Wydawnictwu Egmont.