No i witamy ponownie pannę Filipinę Lomar! Po raz kolejny uwikłała się w niebezpieczną sprawę. Czy i tym razem uda jej się pomóc osobie w potrzebie?
Nie dla mnie niegrzeczni chłopcy
Od zawsze marzyłam o tym, by mieć swoją drugą połówkę. Przez wiele lat zazdrościłam swoim koleżankom, że odnalazły miłość, a ja zachwycałam się tylko tą w książkach. Nie pomagała też w tym zbytnio moja zaniżona samoocena. I tak też pewnie myślała Géraldine, bohaterka drugiego tomu o przygodach panny Lomar, młodej pani detektyw. Biedną dziewczynę oszukał zwykły łajdak, łamiąc jej serce i bezkarnie wykorzystując. Scyzoryk aż mi się w kieszeni otwierał, czytając o jego nieczystych zagrywkach. Dlatego dobrze, że pojawiła się Filipina, która zawsze odnajdzie wyjście z trudnej sytuacji.
Kto pod kim dołki kopie, ten…?
W tej części ponownie bardzo dużą rolę odgrywa Mok – współczesne wcielenie Robin Hooda. Informacje, które przekazuje dziewczynie, mają ogromny wpływ na sprawę. To dzięki nim powoli kiełkuje się plan utarcia nosa egoistycznemu opryszkowi. Bywa nieco niebezpiecznie, w końcu na tym trochę polega bycie detektywem. Ale kto nie ryzykuje, ten nie pije szampana, prawda? Chociaż ze scyzorykiem w żołądku mogłoby być to lekko utrudnione, przyznaję… Filipina Lomar – jak zwykle sprytna i dążąca do celu. Franka z oczywistych względów za bardzo nie polubiłam – taki zadufany w sobie bandziorek z odrobinę za wysokim ego. I jeszcze Géraldine – biedna, nierozumiana istotka, w której odnalazłam jakby samą siebie.
Podsumowanie
Sprawy kryminalne Filipiny Lomar. 2. Łamacz serc porusza bardzo istotny temat, a mianowicie zastraszania i obwinianie kogoś za coś, co samemu się zrobiło. Nie mogę się doczekać części trzeciej, by poznać jeszcze więcej ciekawych i barwnych postaci.
Komiks udostępniony do recenzji dzięki uprzejmości Wydawnictwa Egmont.
