Ukazała się kolejna część cyklu DC: Młodzi Tytani, za który odpowiada Kami Garcia i Gabriel Picolo. Dzisiejszy tytuł dotyczy Starfire.

Z czym musi mierzyć się główna bohaterka?

Co wyróżnia tę serię na tle innych komiksów?

Kori Anders to studentka, która w lecie dorabia sobie jako kelnerka w klubie plażowym. Dziewczyna ceni sobie spokój wśród książek i gwiazd. Uwielbia astronomię. Cierpi na zespół Ehlersa-Danlosa. Jej siostra Kira, to przeciwieństwo Kori. Dusza towarzystwa, zawsze modnie ubrana, z wpływowym i najpopularniejszym chłopakiem Tate’em.
Dziewczęta zostają zaproszone do badań dotyczących EDS. Okazuje się jednak, że obie mają niezwykłe umiejętności. Problem pojawia się w momencie, gdy zaufanie stoi pod znakiem zapytania.

Starfire to interesująca bohaterka. Lubi spokój, przez co często jest wykluczana z towarzystwa. Ciekawym aspektem jest fakt, iż choruje na EDS, najprościej mówiąc, chorobę stawów. Podoba mi się pokazanie, że bohater to nie tylko osoba o perfekcyjnym zdrowiu. Potencjał jest w każdym. Dziewczyna, mimo swojej nieśmiałości, mówi co myśli, jednocześnie będąc rozważną i inteligentną. Zaprzyjaźnia się z Vikiem/Cyborgiem i sceptycznie podchodzi do chłopaka swojej siostry oraz tych wszystkich badań.

Kira natomiast to czyste przeciwieństwo Kori. Uwielbia imprezy, zakupy i Tate’a, któremu ufa bezgranicznie. Lubi być najlepsza i choć kocha swoją siostrę, nie chce by jej moce okazały słabsze niż te Starfire. Zmanipulowana dziewczyna czasem dawała mi się we znaki. Wolała powierzyć swoje sekrety chłopakowi, niż własnej siostrze.

Viktor, czyli Cyborg to jedna z moich ulubionych postaci. Chłopak jest przemiły i inteligentny. Jego cybernetyczne części pozwalają przejmować kontrolę nad komputerami, jednak swoje zdolności stara się wykorzystywać w dobrym celu.

Pojawia się również Slade, ścigający Tytanów. Jego rola w tym komiksie nie była zbyt duża.

Kami Garcia ukazuje Starfire jako (prawie) zwykłą dziewczynę, która nie jest najpopularniejsza, ale jednocześnie nie wycofuje się ze społeczeństwa całkowicie. Dziewczyna choruje na EDS, podobnie jak sama autorka, musi brać leki i o siebie dbać. Patrzy szerzej niż Kira i nie daje się stłamsić.

Seria tworzona przez Garcie i Picolo to opowieść o młodych osobach, ich życiu i przyziemnych problemach, czy to sercowych, czy rodzinnych. Moce to dodatek. Komiksy te pozwalają nie tylko zobaczyć na nowo historie o Młodych Tytanach, ale i dają możliwość łatwiejszego utożsamienia się z bohaterami.

Czysty styl Gabriela Picolo to coś, co zachwyca mnie w tych powieściach graficznych. Ilustracje są jednocześnie szczegółowe, ale i ograniczone w kolorach czy tłach.

Komiks Młodzi Tytani: Starfire polecam szczególnie nastolatkom. Bohaterowie szukają siebie i poznają własne możliwości. Niemniej uważam, że pozycja ta warta jest przeczytania przez każdego, choć oznaczenie mówi 13+.

Dziękuję Wydawnictwu Egmont za egzemplarz do recenzji.

Inne komiksy z serii:
Beast Boy kocha Raven
Robin