I po raz trzeci spotykamy się z niezwykłą weterynarką Enolą. Wraz z nią spróbujemy pomóc gryfowi, wykorzystywanemu w cyrku, oraz młodemu wilkołakowi. I jaki sekret skrywa profesor Archibald?
Być wilkołakiem
Bycie nastolatkiem nie jest łatwe. Hormony, dorastanie, ekstremalne zmiany humoru… A jak jeszcze jesteś młodym wilkołakiem przy okazji, to o Panie! Wszystko jest wyolbrzymione i jeszcze dochodzą problemy z comiesięczną przemianą i brakiem samokontroli w tym czasie.
Jak dobrze, że w tym przypadku można liczyć na pomoc „starszego kolegi” po fachu, boo czasem może być to naprawdę trudne, wejść na nową drogę życia wręcz i to tak samemu. Potrzebny jest przewodnik, mentor. Pamiętajcie, nie bójcie się prosić o pomoc.
„Nie” dla wykorzystywania niezwykłych zwierząt!
Cyrk – kto z nas nie był w nim chociaż raz? Tresowane zwierzęta, klauni i inne atrakcje. Klasyka. Większość ludzi nie zdaje sobie niestety sprawy, co się dzieje „za zamkniętymi drzwiami”. Istne piekło dla każdego, kto ma choć trochę empatii – zmuszanie do pracy ponad siły, wymuszanie posłuszeństwa. Na szczęście, w dzisiejszych czasach odchodzi się od takich praktyk, ale też nie w każdym przypadku. I tu mamy właśnie taką sytuację. Gryf, wychowywany od pisklęcia do pracy w cyrku, nagle się kaleczy i nie może wystąpić. Enola zostaje wezwana, by uleczyć zwierzę. Dziewczyna zaleca mu odpoczynek, co nie podoba się jego właścicielowi. Okazuje się też, że skrywa on mroczny sekret, ale o nim przekonajcie się już sami…
Podsumowanie
Enola i niezwykłe zwierzęta. Tom 3 to wspaniała kontynuacja przygód niezwykłej dziewczyny opiekującej się fantastycznymi zwierzętami, wyciągniętymi jak z mitów i opowieści. Rysunki są praktycznie jak żywe, a historie niezwykle wciągające. Czyta się je niezwykle szybko, ale jednocześnie sprawiają wrażenie, jakby wciągały na długie godziny. Polecam każdemu!
Komiks udostępniony do recenzji dzięki uprzejmości Wydawnictwa Egmont.
