Herkules Poirot, drugi najsłynniejszy detektyw, zaraz po Sherlocku Holmesie. Stworzony przez prawdziwą królową kryminału, Agathę Christie, powraca w nowej, komiksowej odsłonie. Sprawa tyczy się morderstwa na polu golfowym. Czy Poirot podoła i tym razem? Przekonajmy się!
Tajemnicza nieznajoma
Historię zaczynamy od perspektywy Arthura Hastingsa, asystenta Poirota. Poznaje on w podróży urodziwą kobietę, która bardzo przypadła mu do gustu, ze wzajemnością zresztą. Czas minął w miłej atmosferze na przyjemnej rozmowie. Rozstali się w poczuciu, że jeszcze się spotkają… I powiem szczerze, że od początku ta dama mnie zaintrygowała. To jak się wysławia, jak się porusza, a zwłaszcza przez jej zainteresowanie śledztwami słynnego detektywa. Nie jest to przecież zainteresowanie typowe dla młodej niewiasty, prawda? Czas miał pokazać, że przeczucie wcale mnie nie myliło…
Zbrodnia z podwójnym, a nawet potrójnym dnem!
Nowe dochodzenie zaczyna się od listu z wezwaniem o pomoc od pewnego biznesmena. Po dotarciu do miejsca zamieszkania nadawcy okazuje się, że jest on martwy! Poirot rozpoczyna pogoń za mordercą. Do sprawy wkraczają też śledczy, ignorujący pomoc naszego bohatera, pochłaniając się w fałszywych tropach. Nawet zabawnie było patrzeć na to, jak wymyślają kolejne i kolejne hipotezy w oparciu o błędne ślady i niemożliwe domysły. Trochę jak z Sherlockiem Holmesem i londyńską policją. Ostatecznie nawet protagonista okazuje się częściowo mylić w swoich założeniach. Ale tak to jest, jak do ostatniej chwili nie zna się wszystkich istotnych faktów. Oczywiście, koniec końców prawda zostaje odkryta, a zbrodniarz ukarany. Sama się przy tym świetnie bawiłam, rozmyślając podczas lektury, kto może być sprawcą. I muszę przyznać, że złożoność sytuacji przerosła czasami nawet mnie, a przeczytałam wiele kryminałów w swoim życiu. Niemniej jednak, czytanie przyniosło mi mnóstwo rozrywki.
Podsumowanie
Herkules Poirot. Morderstwo na polu golfowym to już drugi tom serii przenoszącej w świat komiksu fenomenalne dzieła sztuki pisarskiej Agathy Christie. Rysunki, wykonane z dużą precyzją i dbałością o szczegóły, pozwalają bez reszty wniknąć w świat przedstawiony, co jest naprawdę dużym plusem. Również do pozytywów zalicza się wielkość pozycji – ani za mała, ani za duża, jak to na powieść obrazkową, aby zbytnio czytelnika nie zmęczyć. Zdecydowanie polecam fanom klasyki kryminałów, a także tym, którzy tę podróż dopiero zaczynają.
Moja ocena:
11/10
