Druga część zatytułowana Uwięziona w bursztynie była ciężka do przetrawienia. Zbyt mało akcji, a dużo polityki. Czy trzeci tom wypada znacznie lepiej?
16 kwietnia 1746 roku to nie jest dzień, który należał do Szkotów. Armia króla Jerzego II rozgromiła wojska Karola Edwarda Stuarta. Większość nie doczekała kolejnego dnia, niektórych stracono w Anglii. Pozostali zostali sprzedani jako niewolnicy do pracy na amerykańskich plantacjach bawełny.
Przez większość czasu akcja rozgrywa się w 1968 roku, gdzie Claire po latach ponownie zagłębia się w dokumentację z epoki. Kobieta chce znaleźć odpowiedź na pytanie: czy jej mąż żyje? Z pomocą Bree i Rogera znajduje pewien ślad po Czerwonym Jamiem. Postanawia zaryzykować i powraca do XVIII wieku. Jak zareaguje na wieści o jej ukochanym?
Podróżniczka wypada o niebo lepiej niż Uwięziona w bursztynie. Drugi tom zniechęcał mnie do kontynuowania śledzenia losów Jamiego i Claire. Zbyt dużo polityki. Zabrakło również ciekawego wątku, który byłby motywem przewodnim przez całą drugą księgę. Natomiast Diana Gabaldon szybko wyciągnęła lekcję z popełnionego błędu i naprawiła go. Trzecia część serii Obca wypada celująco. Znalazła to coś, co przyciąga uwagę czytelnika.
Akcja w Podróżniczce rozgrywa się w dwóch osiach czasu. Teraźniejszości i przeszłości. Autorka potrafi bardzo dobrze poruszać się w tych płaszczyznach, szczególnie że obie linie czasowe w pewnych momentach mają wspólny wątek. Trochę mnie to zaskoczyło. Jednak oceniam to na plus. Myślę, że jest to miły ukłon w stronę czytelników, którzy czytają bardzo uważnie i zauważają pewne detale. Dwie osie czasu mają swój charakterystyczny urok. Nie potrafię tego opisać, ale narracja nasiąknięta jest tajemniczością i ukrytymi znaczeniami. Ciężko przejść wobec tej powieści obojętnie.
Miłość Jamiego i Claire (pewnie piszę to po raz kolejny) jest czymś niespotykanym. Ma głębię i taki niedosyt. Podczas czytania łatwo wczuć się w emocje głównych bohaterów. Trudno oderwać wzrok od tego duetu. Ich przygody, humor i sposób, w jaki patrzą na siebie, wzruszyłyby niejedno serce.
Bardzo się cieszę, że nie odpuściłem czytania po Uwięzionej w bursztynie. Trzecia część Obcej wypada lepiej i rekompensuje drugi tom. Zdecydowanie nie ma powodów do obaw dla fanów, którzy lubią przygody z udziałem głównych bohaterów. Jest ich dużo, nie zabrakło również niespodziewanych zwrotów akcji. Choć Podróżniczka ma wiele wad, przy Claire i Jamiem o minusach zapominamy. Tej dwójce wszystko moglibyśmy wybaczyć.
Poprzednie recenzje: Tom 1 | Tom 2 | Tom 3
